Thursday 14 January 2010
ಕ್ಷೆಮಿಸಿಬಿಡು ನನ್ನ
ಮರೆಯಲಾಗದು ನಿನ್ನ
ನಿನ್ನ ಮುದ್ದು ಮುಖ ಅರಳುತ್ತಿತ್ತು
ಹೇಳಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಸಣ್ಣ ಅಚ್ಚರಿಗಳನು
ಕೆಂಡದಂತಹ ಕೋಪ ನಾಚಿ ನೀರಾಗುತ್ತಿತ್ತು
ಕಂಡಾಗ ನಿನ್ನ ತುಂಟ ನಗುವನು
ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿಯೂ ಮನಸು ಕಾಯುತ್ತಿತ್ತು
ಓದಲು ನಿನ್ನ ಸಿಹಿ ಸಂದೇಶವನು
ನಿನ್ನ ಬೆಳಕಿನ ಬಿಂಬವೇ ಮೂಡುತ್ತಿತ್ತು
ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಪ್ರತಿ ಕನ್ನಡಿಯನು
ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬಂದು ನಿಂತಂತೆ
ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ನೀನಿರುವಂತೆ
ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ ಆ ಮುದ್ದು ಮುಖವ
ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ ಆ ತುಂಟ ನಗುವ
ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ ಸಿಹಿ ಸಂದೇಶವ
ಕ್ಷೆಮಿಸಿಬಿಡು ನನ್ನ
ಮರೆಯಲಾಗದು ನಿನ್ನ
ಮರೆಯಲಾರೆನು ನಿನ್ನ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Super Madam :)
ReplyDeleteTHANK U SIR
ReplyDeleteSuper Poem Nice Heart touching
ReplyDelete